Rasy:na literę D

Misia

Nazwa rasy: Dalmatyńczyk
Inne nazwy: Dalmatyńczyk
Grupa FCI: VI
Kraj pochodzenia: Chorwacja

Historia i pochodzenie:
Psy te w średniowiecznej Dalmacji wykorzystywane były jako gończe, a później, w XVII wieku jako obronne. W XVIII wieku sprowadzone do Wielkiej Brytanii. Zanim jednak dotarły do Anglii, odbyły długą podróż poprzez kraje basenu Morza Śródziemnego, gdzie trafiły z Dalmacji pod nazwą wyżły regusańskie lub legawce dalmatyńskie, a następnie z Francji jako psy galicyjskie dotarły na Wyspy Brytyjskie.

Budowa:
Ubarwienie białe, w niewielkie cętki czarne lub brązowe (cętki pojawiają się u ok. dwutygodniowych szczeniąt, które rodzą się białe). Sierść krótka, twarda, zbita i zwarta. Wysokość do 60 cm, natomiast waga do 30 kg.

Charakter / Temperament:
Jest to pies odważny, przyjacielski, inteligentny, czujny, zrównoważony i towarzyski. Wykazuje wysoki stopień przywiązania do członków rodziny, dobrze czuje się w towarzystwie dzieci.

Podatność na choroby:
Dalmatyńczyki gubią bardzo mało włosów. W okresie linienia należy usuwać luźne włosy szczotką.

Informacje ogólne:
Rasa zyskała szczególną popularność dzięki disneyowskiej produkcji 101 dalmatyńczyków i filmowi aktorskiemu o tym samym tytule oraz jego kontynuacjom. Spotykana jest u tej rasy głuchota wrodzona, więc psy są poddawane badaniom audiometrycznym.

Misia

Nazwa rasy: Doberman
Inne nazwy: Doberman Pinscher
Grupa FCI: II
Kraj pochodzenia: Niemcy

Historia i pochodzenie:
Rasa wywodzi się z Niemiec, jej nazwa pochodzi od nazwiska Karla Fryderyka Louisa Dobermanna (1834 - 1894) jej twórcy, pierwszego hodowcy, który był również lekarzem, poborcą podatkowym, policjantem i oprawcą. Nigdzie nie odnotowano jakich ras użył on do stworzenia rasy, ale były to prawdopodobnie: owczarek, rottweiler, wyżeł niemiecki, oraz być moze beauceron z wyżłem weimarskim. W celu uszlachetnienia rasy w poźniejszych latach, dobermana skrzyżowano z terrierem manchesterskim i greyhoundem, co poprawiło jego walory fizyczne oraz sylwetkę.

Użytkowość:
Pies obronny i stróżujący.

Budowa:
Wysoki i smukły. Umaszczenie czarne, brązowe, izabel (jasna kawa z mlekiem) lub błękitne o lśniącym czerwonobrązowym podpalaniu. Obecnie większość dobermanów ma czarną sierść, a tylko około jeden na dziesięć inną.

Charakter / Temperament:
Nieufny wobec obcych ludzi, agresywny wobec psów, akceptuje tylko jednego pana. Jeżeli będzie odpowiednio i konsekwentnie wychowywany, bez wzbudzania agresji, stanie się psem przystępnym.

Podatność na choroby:
Jest łatwy w pielęgnacji, ale koniecznie trzeba mu zapewnić odpowiedni wybieg i dziennie sporą dawkę ruchu.

Misia

Nazwa rasy: Dog argentyński
Grupa FCI: II
Kraj pochodzenia: Argentyna

Historia i pochodzenie:
Rasa powstała w 1929 roku. Stworzył ją Dr. Martinez z Cordoby. Oficjalnie zarejestrowana została w 1973 r.

Użytkowość:
Stworzony do polowań, doskonały myśliwy(głównie na dużą zwierzynę). Może również służyć jako stróż.

Budowa:

Całkowicie białe umaszczenie, dozwolona jest jedna czarna lub ciemna plama dookoła oka.
wzrost: psy 62-68cm, suki: 60-65cm
waga: 45-65kg

Charakter / Temperament:
Lojalny wobec właścicieli, lubi się bawić, inteligentny. Lubi przebywać z dziećmi, uwielbia się lizać, pieścić. Dog argentyński jest psem łatwym do wytrenowania. Potrzebuje poświęcenia mu uwagi, zainteresowania się nim. Dorosły pies może być agresywny wobec innych psów, aczkolwiek to nie on będzie prowokatorem.

Informacje ogólne:

Psa można przechowywać w mieszkaniu w bloku, wystarczy mu zapewnić wolne miejsce w domu i wyprowadzić 3 razy dziennie na długi spacer. Nie lubi niskich temperatur, także jeżeli masz zamiar przechowywać go w budzie to lepiej na zimę przygotuj mu ciepłe posłanie.

Na podstawie Rozprządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne oraz warunków wydawania zezwoleń na utrzymywanie psa takiej rasy. (Dz. U. Nr 159, poz. 1051) utrzymywanie psa tej razy wymaga zezwolenia właściwego organu gminy

Misia

Nazwa rasy: Dog niemiecki
Grupa FCI: II
Kraj pochodzenia: Niemcy

Historia i pochodzenie:
Jako protoplastów doga niemieckiego często wskazuje się bullenbeissery(bulldogi) oraz psy myśliwskie. Jednak teorie te nie są stuprocentowo pewne, ponieważ odnalezione zostały wizerunki psów dogowatych w grobowcach Beni-Hassen(ich powstanie datuje się na 2200 r. p.n.e.). Warto wspomnieć, że rasa ta otrzymała przydomek Apolla Psów("Apollo of Dogs").

Budowa:

Wysokość kłębu: u samców conajmniej 80 cm, u suk 72 cm
Waga: psy minimum 54kg, suki 46kg

Dog niemiecki łączy w swoim pięknym, szlachetnym wyglądzie potężną, mocną i zwartą budowę ciała z dumą i elegancją. Poprzez połączenie masywności, szlachetności i harmonii sylwetki ze szczególnie wyrazistą, pełną ekspresji głową, sprawia na obserwatorach wrażenie wspanialej rzeźby.
Umaszczenie: żółty, pręgowany, arlekin, czarny, błękitny.

Charakter / Temperament:
Idealny przyjaciel człowieka, lojalny, kochający i przyjazny wobec dzieci. Potrafi stanąć w obronie swojej rodziny a przy tym jest nieufny wobec obcych.

Informacje ogólne:
Dog niemiecki znalazł swoje miejsce w filmografii, np. Scooby Doo, czy Saba - pies Stasia i Nel w "W pustyni i w puszczy".

Misia

Nazwa rasy: Duży szwajcarski pies pasterski
Inne nazwy: Great Swiss Mountain Dog
Grupa FCI: II
Kraj pochodzenia: Szwajcaria

Historia i pochodzenie:
Jest to potomek dawnych wiejskich psów, które były wykorzystywane przez przydrożnych handlarzy do ciągnięcia wózków. Często spełniały również role psów zaganiających i podwórzowych w gospodarstwach rolników, masarzy i rzeźników. Na wystawie psów w 1908 roku w miejscowości Lagenthal, profesorowi Albertowi Heim zostały pokazane psy określane mianem "krótkowłosych berneńskich psów pasterskich". Profesor Heim uznał te psy za odrębną rasę, którą nazwał dużymi szwajcarskimi psami pasterskimi i przyczynił się do ich popularyzacji. Podczas II wojny światowej duży szwajcarski pies pasterski używany był jako pies meldunkowy i pociągowy ze względu na jego wrodzone do tego predyspozycje.

Użytkowość:
Obecnie psy te zyskują na popularności będąc hodowane jako psy rodzinne. Cierpliwy pies towarzyszący, nadający się również na psa ratowniczego.

Charakter / Temperament:
Zrównoważony, przyjacielski, dobroduszny, ufny lecz czujny, lubiący dzieci i potrzebujący kontaktu z ludźmi.

Podatność na choroby:
Duży szwajcarski pies pasterski wymaga odpowiedniego pokarmu, bogatego w minerały. Dzięki temu może uniknąć wielu typowych schorzeń, właściwych dużym rasom. Ze względu na predyspozycje do skrętu kiszek powinien jeść regularnie - 2 razy dziennie. Krótki włos nie sprawia problemu w pielęgnacji psa.

Informacje ogólne:
Duży Szwajcarski Pies Pasterski nie jest zbyt popularny w Polsce. Na dużych wystawach psów rasowych pojawia się maksimum kilkanaście egzemplarzy. W ostatnich latach wzrosła liczba hodowli psów tej rasy

Misia

Nazwa rasy: Dalmatyńczyk
Inne nazwy: Dalmatyńczyk
Grupa FCI: VI
Kraj pochodzenia: Chorwacja

Historia i pochodzenie:
Psy te w średniowiecznej Dalmacji wykorzystywane były jako gończe, a później, w XVII wieku jako obronne. W XVIII wieku sprowadzone do Wielkiej Brytanii. Zanim jednak dotarły do Anglii, odbyły długą podróż poprzez kraje basenu Morza Śródziemnego, gdzie trafiły z Dalmacji pod nazwą wyżły regusańskie lub legawce dalmatyńskie, a następnie z Francji jako psy galicyjskie dotarły na Wyspy Brytyjskie.

Budowa:
Ubarwienie białe, w niewielkie cętki czarne lub brązowe (cętki pojawiają się u ok. dwutygodniowych szczeniąt, które rodzą się białe). Sierść krótka, twarda, zbita i zwarta. Wysokość do 60 cm, natomiast waga do 30 kg.

Charakter / Temperament:
Jest to pies odważny, przyjacielski, inteligentny, czujny, zrównoważony i towarzyski. Wykazuje wysoki stopień przywiązania do członków rodziny, dobrze czuje się w towarzystwie dzieci.

Podatność na choroby:
Dalmatyńczyki gubią bardzo mało włosów. W okresie linienia należy usuwać luźne włosy szczotką.

Informacje ogólne:
Rasa zyskała szczególną popularność dzięki disneyowskiej produkcji 101 dalmatyńczyków i filmowi aktorskiemu o tym samym tytule oraz jego kontynuacjom. Spotykana jest u tej rasy głuchota wrodzona, więc psy są poddawane badaniom audiometrycznym.