Rasy:na literę I

Misia

Nazwa rasy: Islandzki szpic pasterski
Inne nazwy: Icelandic Sheepdog
Grupa FCI: V
Kraj pochodzenia: Islandia

Historia i pochodzenie:
Jedna z ras psów z grupy szpiców. Nazwa oryginalna w/g FCI: Islenkur, na stronach ennel Klubu Islandii: Islenskur.

Użytkowość:
Występuje jako pies pasterski, mimo że według klasyfikacji FCI nie podlega próbom pracy

Misia

Nazwa rasy: Jack Russell Terrier
Grupa FCI: III
Kraj pochodzenia: Australia

Historia i pochodzenie:
Rasa ta uzanawana dopiero od polowy lat 90. została wyhodowana przez Szkockiego pastora Jacka Russela. Człowiek ten słynął z zamiłowania do polowań i psów a w szczególności terierów. Rasa ta zostala wyhodowana przede wszystkim do polowań na lisy.

Użytkowość:
Charakteryzują się odwagą, przydatną w poszukiwaniu zwierząt, które można wypłoszyć z nor. Zacięte w polowaniu, szczególnie w grupie (potrafia nawet powalić dzika). W Irlandii często używane na wsi do tępienia szczurów i pilnowania obejścia (są bardzo czujne). Właśnie w Irlandii rozgrywane są co roku zawody Jack Russeli w łapaniu szczurów w stodołach.

Budowa:
Sierść jest biała ze znaczeniami brązowymi, rudobrązowymi lub czarnymi (najczęściej znaczone są głowa i grzbiet).Występują rownież całkiem białe. Szata musi być ostra.

Charakter / Temperament:
Pies ten słynie z przyjaznago usposobienia w stosunku do ludzi. Kiedy dostaje jakieś zadanie, realizuje je z zapalczywością. Atrakcją jest dla niego pościg za szybko poruszającym się celem. Najlepiej mała piłka lub freezbee.

Podatność na choroby:
Psy tej rasy są mało wymagajace w utrzymaniu i pielęgnacji.

Informacje ogólne:
Bardzo radko spotykany, najczęściej występują na wyspach Brytyjskich: Szkocja, Irlandia, Walia

Misia

Nazwa rasy: Jamnik długowłosy
Grupa FCI: IV
Kraj pochodzenia: Niemcy

Historia i pochodzenie:
Wizerunki psów podobnych do jamników pojawiły się już na ścianach staroegipskich świątyń. Figurki psów podobnych znaleziono w Meksyku, w Grecji i w Chinach. W Niemczech leżą szczątki tych zwierząt z czasów imperium rzymskiego. Nie wiadomo dokładnie skąd wywodzi się ta rasa. Istnieje 9 odmian, wszystkie mają podobną budowę, różnią się tylko długością sierści oraz wielkością. Chodowane w przeszłości jako psy myśliwskie na króliki, lisy i borsuki, bardzo wytrwałe w pogoni za zwierzyną. Po niemiecki Dachshund znaczy pies na borsuki.

Użytkowość:
Jako norowce, psy gończe czy tropowce są niezrównane w swej wytrwałości pracując z myśliwymi.
Ta wspaniała rasa ma po prostu wrodzoną pasję myśliwską.
Jednocześnie są idealne jako psy do towarzystwa.
Doskonale sprawdzają się jako przyjaciele osób starszych, gdyż są mało wymagające.
Rzadka ta cecha, kiedy pies spełnia tyle warunków, a jednak jamnik jako jedyna z naprawdę nielicznych ras to potrafi....

Budowa:
Waga jamnika standarowej wielkości waha się pomiędzy 9-12 kg.

Charakter / Temperament:
Jamniki to psy odważne, silne, inteligentne, doskonałe użytkowo

Misia

Nazwa rasy: Jamnik krótkowłosy
Grupa FCI: IV
Kraj pochodzenia: Niemcy

Historia i pochodzenie:
Jego pochodzenie budzi wątpliwości; miłośnicy twierdzą, że pochodzi aż ze starożytnego Egiptu, choć na pewno narodził się w Niemczech, stąd jego oryginalna nazwa: Dachshund, Dackel lub Teckel. Z Egiptu do Niemiec: Już w starożytnym Egipcie istniały liczne rasy psów, z których część uwieczniono na płaskorzeźbach i posągach świątynnych. Archeolodzy nie wierzyli własnym oczom, kiedy zobaczyli rysunki odpowiadające jamnikowi w świątyni w Bescheb. Naukowcy jednak nie są pewni, czy w tym przypadku chodzi o jamnika, czy o podobnego doń psa. Pierwsze europejskie wzmianki o jamnikach pochodzą ze średniowiecznych Niemiec. Już w XIV w. można było przeczytać: "Psy o krótkich nogach wchodzą o wiele łatwiej pod ziemię niż inne i są bardziej przydatne do polowań na borsuki". Z Niemiec w świat: Rozpowszechnienie jamnika w Europie w XVI/XVII wieku zapoczątkowało wielokierunkowy rozwój tej rasy. Jednym z kierunków rozwoju była adaptacja jamnika do warunków zimowych, co objawiło się zmianami we wzorcu (masywniejsze łapy, skrócona kufa, większe uszy), który nie jest akceptowany w wielu krajach europejskich (jedynie w krajach skandynawskich). Jamnik adaptował się z trudem do chłodniejszego klimatu przez wiele dziesięcioleci, co było wynikiem wtórnego, lepszego przystosowania do ciepła. Innym kierunkiem rozwoju jamnika było przystosowanie go do różnego rodzaju polowań. Jamniki zatem były tresowane na: posokowce, psy zaganiające, buszujące, norowce. Zakres ich pracy nie ograniczał się tylko do wypłaszania borsuków z nory, gdzie jamnik był zdany sam na siebie, ale też do zaganiania dzików (jamniki szorstkowłose), buszowania w chaszczach i trzcinie oraz aportowania (długowłose).

Użytkowość:
Głównym przeznaczeniem jamnika krótkowłosego jest gonitwa za zwierzyną, płoszenie i norowanie, chociaż obecnie te wdzięczne psy bardzo dobrze sprawdzają się jako psy trzymane w mieszkaniach do towarzystwa.

Budowa:
Włos krótki, gęsty i gładko przylegający, który nie powinien być zbyt delikatny ani zbyt obfity.

Charakter / Temperament:
Jamnik to pies bardzo żywy, odważny, czujny i inteligentny. Pomimo że jest silnie przywiązany do swojego opiekuna, nadal zachowuje wrodzoną niezależność. Od szczenięcia wymaga konsekwencji przy wychowaniu oraz dobrego kontaktu z opiekunem, bowiem w przeciwnym wypadku może się rozwinąć u psa złośliwy i nieprzyjemny charakter

Misia

Nazwa rasy: Jamnik szorstkowłosy
Grupa FCI: IV
Kraj pochodzenia: Niemcy

Historia i pochodzenie:
To najmłodsza odmiana jamnika wyhodowana na początku XX wieku, najprawdopodobniej przez skrzyżowanie jamnika krótkowłosego ze sznaucerami oraz terierami. Podobnie jak jamnik krótkowłosy jest uparty i ma bardzo silny instynkt.

Użytkowość:
Jamnik szorstkowłosy króliczy jest głownie psem myśliwskim, tzw. norowcem. Ta odmiana jamnika jest wykorzystywana do wypłaszania królików z nor.

Charakter / Temperament: